Anna Spychała - francuski ślad Bednarczyków cz. 2

Ta opowieść jest fascynująca. Rozpala wyobraźnię i uczy pokory dla ludzkich losów. Kiedy w ubiegłym roku szukałem informacji na temat młodszej siostry mojego pradziadka Czesława Bednarczyka - Anny, nie przypuszczałem, że dzisiaj historia ta będzie miała swój dalszy ciąg. Anna była mi mentalnie bliska z jeszcze jednego powodu. Otóż dzisiaj nie mam już wątpliwości dlaczego moja Babcia śp. Anna Hudzik, nosiła to samo imię. Jestem pewien, że kiedy 7 lipca 1925 roku w Dłużynie Czesław cieszył się z przyjścia na świat kolejnej córki, to myślami sięgał aż do Harnes, miasta we Francji, gdzie za kilka dni miała świętować swoje 30 urodziny jego siostra Anna (ur 19.7.1895). 

Mężczyzną dla którego mocno biło serce Anny był Michał, Michał Sobkowiak. Z początku myślałem, że wybranek Anny pochodził  z Radomicka. Myliłem się. Sobkowiakowie mieszkali w pobliskiej Górce Duchownej. Aby spotkać się z Anną Michał musiał pokonać prosty odcinek drogi prowadzący z Górki Duchownej przez Targowisko do Radomicka. To jakieś 5 km. Choć zakochani czasu nie liczą to zakładam, że Michał pokonywał tą drogę rowerem. 

Michał urodził się 12 września 1899 r w Górce Duchownej w rodzinie Wojciecha Sobkowiaka - stangreta (woźnica) i Marianny z domu Rosadzińskiej.  Annę Bednarczyk poślubił w dniu 26 kwietnia 1920 roku. Ślub odbył się w domu rodzinnym Anny w Radomicku. Ciekawostką pozostaje, że urzędnikiem stanu cywilnego, który formalnie zalegalizował to małżeństwo był ojciec Anny a mój prapradziadek Szczepan Bednarczyk. 

Potwierdzenie zawarcia związku małżeńskiego pomiędzy Michałem Sobkowiakiem a Anną Bednarczyk

Wkrótce w Radomicku przyszła na świat pierwsza córka Anny Janina z franc. Joannes (ur. 8 lipca 1921) Zagadką pozostaje kiedy małżeństwo to zdecydowało się na wyjazd z kraju do Francji. Sądzę, że było to przed 1926 roku, ponieważ w tym właśnie roku, w Harnes we Francji  przyszła na świat druga córka Anny Wanda. Michał i Anna Sobkowiakowie opuścili rodzinne Radomicko, podobnie jak tysiące młodych ludzi z tamtego okresu. Ich celem była emigracja we Francji, która rozpaczliwie potrzebowała rąk do pracy, a te tysiącami napływały z Polski. Michał Sobkowiak znalazł pracę w miejscowości Harnes. Zatrudnił się prawdopodobnie jako górnik w jednej z tamtejszych kopalń. 

Michał Sobkowiak ciężko pracował aby utrzymać żonę i córeczki. Jego krótkie życie to pasmo chorób. Cierpiał na gruźlice a pracę w kopalni przypłacił pylicą krzemową. Zmarł w swoim domu w Harnes w wieku 32 lat  26 maja 1931 roku.

Akt zgonu Michałą Sobkowiaka. Harnes. Francja

.

A teraz ciekawostka!

Anna Bednarczyk, siostra mojego dziadka Czesława miała bardzo interesującego szwagra. Starszym bratem Michała Sobkowiaka był Tomasz urodzony w Górce Duchownej 12 grudnia 1895 roku. Jeśli mieszkacie w Zielonej Górze to być może kojarzycie ul. Tomasza Sobkowiaka? 

Tomasz Sobkowiak brał ochotniczy udział w powstaniu wielkopolskim. Wszystko wskazuje, że był związany z kompaniami śmigielskimi i podległymi im oddziałami w okolicach Radomicka, Targowiska i Górki Duchownej. Zaangażowany był w tworzenie struktur Żandarmerii Krajowej na froncie Grupy ,,Leszno''. Po powstaniu zwolniony jako 33 % inwalida wojenny. Od 1 czerwca 1919 r. podjął pracę jako asystent powiatowy w śmigielskim starostwie, pracę tą zakończył z dniem 1 lipca 1920 r. W październiku 1919 r. podjął studia na Wydziale Prawno Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego.

Pracownicy magistratu miasta Leszna. Trzeci od lewej siedzi Tomasz Sobkowiak. Leszno lata 30te XX w. Żródło: Leszno w dwudziestoleciu międzywojennym" pod redakcją Mirona Urbaniaka str. 146

Tomasz Sobkowiak był przed wojną wiceburmistrzem miasta Leszna. Funkcje tą pełnił od 1925 roku aż do wybuchu wojny w 1939 r. Jego rodzina została wysiedlona przez Niemców do Tomaszowa Mazowieckiego.  Został skierowany przez miejscowe władze okupacyjne na stanowisko burmistrza Opoczna. Za współpracę z partyzantką został aresztowany i wywieziony z synami do obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Po wyzwoleniu obozu wrócił do Leszna. Polski Związek Zachodni skierował Tomasza Sobkowiaka do Zielonej Góry, gdzie 6 VI 1945 r. mianowano go I burmistrzem. W związku z niemożnością pogodzenia się z istniejącą wówczas sytuacją polityczną złożył dymisję z pełnionej funkcji. Stosunek pracy rozwiązano z dniem 31 X 1946 r. Po przejściu na emeryturę pomagał żonie w prowadzeniu sklepu. Zmarł 31 III 1949 r. w Zielonej Górze. Pochowany jest na cmentarzu przy ul. Konkolewskiej w Lesznie. 

Anna Bednarczyk z mężem Michałem Sobkowiakiem i córkami Joanną i Wandą. Harnes ok 1929 r. Zdjęcie z rodzinnego albumu potomków Anny i Michała. Francja 2025 r.

Źródła: 

1. Archiwa rodzinne potomków Anny Bednarczyk. Francja.
2. Profil na FB. "Sylwetki Powstańców Wielkopolskich Ziemi Śmigielskiej na 100 lecie" wpis z dnia 3 styczeń 1922 r. 
3. "Leszno w dwudziestoleciu międzywojennym" pod redakcją Mirona Urbaniaka. Leszno 2020.