Ojciec chrzestny - ułan. Część 2

Mówię Wam: sie porobiło! Jestem bardzo podekscytowany odnalezionymi dokumentami dotyczącymi Władysława Kędziory - ojca Chrzestnego mojej Babci Anny Hudzik. Zanim mogłem z w wypiekami na twarzy je przeczytać w sukurs przyszli mi inni pasjonaci genealogii i historii wielkiego czynu zbrojnego  jakim było Powstaniwe Wielkopolskie. Wśród nich jest niestety anonimowy dla mnie pracownik Muzeum Powstania Wielkopolskiego w Lusowie, oraz p. Wojciech Jędraszewski - koordynator projektu " Lista Odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym". Z obu Panami miałem przyjemność  romawiać przez telefon w oststnią sobotę i za wszystkie cenne rady i sugestie bardzo im dziękuję. Ale przysłowiową wisienkę na torcie postawiła Ewa - bywalczyni  jednego z portali genealogicznych. To dzięki niej dotarłem do skanów dokumentów sporządzonych w latach 1936 - 1963. Wśród  nich - według mnie jajciekawszy - to spisany na maszynie życiorys Władysława Kedziory. Dzięki niemu postać ta, o której pisałem kilka tygodni temu tutaj , nabiera nowego znaczenia historycznego dla mojej rodziny i kolejnych jej pokoleń. Jak bardzo patetycznie to nie brzmi, to od dzisiaj w świadomości potomków Władysława Kędziory powinna być jasna i czytelna rola, jaką spełnił w Powstaniu Wielkopolskim.

Fragment życiorysu Władysława Kędziory 1963 rok

Drugi dokument jaki zachował sie w archiwach to poświadczenie kpt. rez. Stanisława Michalskiego z 1936 roku. W dokumencie tym były dowódca kompanii, w której słuzył Władysław Kędziora poświadcza jego udział w Powstaniu, wskazując na osobiste zaangażowanie Kędziory w tworzeniu oddziału powstańców w pierwszych dniach zrywu niepodległościowego w okolicach Leszna. 

Fragment poświadczenia kpt. rez. Stanisława Michalskiego /1882-1953/

Stanisław Michalski /1882 - 1953/ Źródło: www.powiatwolsztyn.pl

   

 Najważniejsze fakty z życia Władysława Kędziory /1894-1979/

1. Władysław Kędziora urodził się 21 maja 1894 roku w Dłuyżynie w rodzinie Jakuba Kędziory i Apolonii z domu Stachowskiej.

2. 20 pażdziernika 1906 roku jako 12 letni chłopiec, brał udział w strajku szkolnym wraz z innymi 59 dziećmi z Dłużyny

3. Za udział w strajku został wydalony z gimnazjum po 3 latach nauki.

4. Po wydaleniu ze szkoły aż do wybuchu I wojny światowej pracował w Niemczech jako pracownik umysłowy

5. W sierpniu 1914 roku został wcielony do armii niemieckiej i wysłany na front do Francji

6. W lipcu 1917 roku odniósł obrażenia w boju i został inwalidą

7. 16 grudnia 1918 roku powrócił z frontu a już od 29 grudnia 1918 roku rozpoczął werbowanie mieszkańców okolicznych wiosk do swojego oddziału powstańczego. Udało mu się zwerbować i zorganizować oddział złożony z 16 powstańców. Większość z nich posiadała broń i amunicję, które przemycili podczas powrotu z armii niemieckiej.

8. Od 1 stycznia 1919 roku jako dowódca tego oddziału staczał potyczki z Niemcami w miejscowościach: Włoszakowice, Lipno, Zbarzewo i Krzycko.

9. W połowie stycznia 1919 roku przyłączył się ze swoim oddziałem do kompanii dowodzonej przez por. Stanisława Michalskiego. Został mianowany dowódca plutonu.

10. Po Powstaniu Wielkopolskim służył w 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Zwolniony do rezerwy w stopniu wachmistrza.

11. Po zwolnieniu z wojska mieszkał i pracował w Święciechowie. Przynajmniej od 1927 roku pełnił tam funkcję radnego miasta Święciechowa, był założycielem i pierwszym prezesem Związku Powstańców Wielkopolskich oddział w Święciechowie, Związku Inwalidów Wojennych, oraz prezesem Związku Obrony Kresów Zachodnich w Lesznie.

12. Po wybuchu II wojny światowej pracował jako pracownik przymusowy w Berlinie w firmie Himmel und Papesch Berlin Lankwitz /branża budowy mostów i wiaduktów/ 

13. Od 1945 roku udzielał się społecznie przy przywracaniu ładu i porządku w Lesznie. Pełnił funkcję Komisarza Spisowego do szacowania szkód wojennych. Był członkiem ZBOWiD oraz Frontu Jedności Narodu. 

14. Odznaczony między innymi: Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Niepodległości, Złotym Krzyżem Zasługi.