 |
| Henryk Hudzik (1945-2019) |
W przededniu Dnia Wszystkich Świętych postanowiłem przybliżyć Wam postać ś.p. prof. Henryka Hudzika (1945-2019). Nigdy nie poznałem go osobiście i bardzo tego żałuję. Żałuję tym bardziej, że to Henryk Hudzik pierwszy się ze mną skontaktował w 2013 roku. Moje badania genealogiczne zaprowadziły mnie wówczas do wsi Mielcuchy w powiecie ostrzeszowskim. W trakcie przemiłej rozmowy telefonicznej szybko okazało się, że byliśmy ze sobą spokrewnieni. Oboje mieliśmy wspólnych przodków jakimi byli Tomasz Chudzik i jego żona Katarzyna z Alojziaków. Tomasz i Katarzyna to moi praprapradziadkowie, dla Henryka Hudzika byli pradziadkami. To właśnie od Henryka dowiedziałem się o ich imionach. Henryk Hudzik bardzo pomógł mi w badaniach genealogicznych. Właściwie mnie ukierunkował. Był cennym źródłem informacji, zawsze chętnym do pomocy. Niestety Henryka nie ma już wśród nas. Zmarł 2 marca 2019 roku. Był profesorem nauk matematycznych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, wybitnym i cenionym w świecie matematykiem, członkiem Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Był cenionym specjalistą z zakresu geometrii przestrzeni Banacha, niezwykle zasłużonym dla polskiego i międzynarodowego środowiska naukowego.
Henryk Hudzik urodził się 16 marca 1945 roku w Kelcin Hawel w Niemczech jako syn Jadwigi z Pacynów i Marcina Hudzika (Marcin Hudzik był synem Klemensa), przymusowych robotników rolnych, których zawierucha wojenna rzuciła na te tereny. Po powrocie do Polski rodzina zamieszkała we wsi Mielcuchy w powiecie ostrzeszowskim. Po ukończeniu szkoły podstawowej Henryk, z powodu śmierci matki, przez dwa lata pomagał ojcu w gospodarstwie i wychowaniu dwóch młodszych sióstr. Następnie podjął naukę w zawodzie stolarza w Technikum Przemysłowo-Pedagogicznym w Łomży. To wówczas pojawiło się u niego zainteresowanie matematyką. Rozpoczął studia na kierunku matematyka na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1977 roku obronił pracę doktorską O uogólnionych przestrzeniach Orlicza–Sobolewa. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1986 roku. Stąd wiodła już prosta droga do nominacji profesorskiej, którą uzyskał w 1996 roku. Praca naukowa stanowiła dla Henryka centrum jego zainteresowań, była jego pasją, której oddawał się bezgranicznie. Opublikował ponad dwieście dwadzieścia artykułów naukowych w ponad czterdziestu czasopismach o międzynarodowym zasięgu. Prowadził rozległą współpracę naukową z ośrodkami naukowymi w kraju i na świecie, m.in. w Chinach, Hiszpanii, Czechach, Niemczech, USA. Henryk Hudzik był wielokrotnie zapraszany na konferencje naukowe w celu wygłoszenia referatów plenarnych. Aktywność Henryka nie ograniczała się wyłącznie do badań. Wysoka umiejętność łączenia pracy naukowej z aktywnością na rzecz wydziału, uniwersytetu i środowiska matematycznego pozwoliły mu pełnić szereg funkcji, w tym prodziekana ds. studenckich, a następnie prodziekana ds. naukowych, członka Senatu UAM, prezesa Oddziału Poznańskiego PTM, członka Prezydium Zarządu Głównego PTM.
Henryk był człowiekiem niesamowicie pracowitym, bardzo dobrze zorganizowanym, broniącym swoich przekonań, a jednocześnie bardzo wrażliwym. Dostrzegał problemy u innych i starał się służyć im jak największą pomocą. Dotyczyło to również studentów. W okresie egzaminów przed jego gabinetem gromadziły się liczne grupy studentów, którym Henryk po raz kolejny starał się wytłumaczyć zawiłości matematyki – zawsze wierząc, że poświęcenie dodatkowego czasu nie tylko uchroni ich przed złą oceną, ale przede wszystkim pozwoli im na zrozumienie piękna matematyki.
Baoxiang Wang, profesor matematyki Uniwersytetu Pekińskiego, na wiadomość o nagłej i niespodziewanej śmierci Henryka napisał:
"W Chinach wierzymy, że dobrzy ludzie idą do nieba. Być może będzie Ci trochę trudno odnaleźć się w tym nowym miejscu, ale mamy takie przysłowie – nie bój się trudnej drogi, którą masz przed sobą, gdyż wszyscy pragną mieć szlachetnego człowieka za przyjaciela!"
Henryk Hudzik spoczywa na cmentarzu parafialnym w Suchym Lesie.
Opracowałem na podstawie artykułu, który ukazał się w wydaniu internetowym Wiadomości Matematycznych tom 56 nr 2 z roku 2020. Autorem większości cytowanego przeze mnie tekstu jest p. prof. Marek Wisła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz