Ojciec chrzestny - ułan. Część 2

Mówię Wam: sie porobiło! Jestem bardzo podekscytowany odnalezionymi dokumentami dotyczącymi Władysława Kędziory - ojca Chrzestnego mojej Babci Anny Hudzik. Zanim mogłem z w wypiekami na twarzy je przeczytać w sukurs przyszli mi inni pasjonaci genealogii i historii wielkiego czynu zbrojnego  jakim było Powstaniwe Wielkopolskie. Wśród nich jest niestety anonimowy dla mnie pracownik Muzeum Powstania Wielkopolskiego w Lusowie, oraz p. Wojciech Jędraszewski - koordynator projektu " Lista Odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym". Z obu Panami miałem przyjemność  romawiać przez telefon w oststnią sobotę i za wszystkie cenne rady i sugestie bardzo im dziękuję. Ale przysłowiową wisienkę na torcie postawiła Ewa - bywalczyni  jednego z portali genealogicznych. To dzięki niej dotarłem do skanów dokumentów sporządzonych w latach 1936 - 1963. Wśród  nich - według mnie jajciekawszy - to spisany na maszynie życiorys Władysława Kedziory. Dzięki niemu postać ta, o której pisałem kilka tygodni temu tutaj , nabiera nowego znaczenia historycznego dla mojej rodziny i kolejnych jej pokoleń. Jak bardzo patetycznie to nie brzmi, to od dzisiaj w świadomości potomków Władysława Kędziory powinna być jasna i czytelna rola, jaką spełnił w Powstaniu Wielkopolskim.

Fragment życiorysu Władysława Kędziory 1963 rok

Drugi dokument jaki zachował sie w archiwach to poświadczenie kpt. rez. Stanisława Michalskiego z 1936 roku. W dokumencie tym były dowódca kompanii, w której słuzył Władysław Kędziora poświadcza jego udział w Powstaniu, wskazując na osobiste zaangażowanie Kędziory w tworzeniu oddziału powstańców w pierwszych dniach zrywu niepodległościowego w okolicach Leszna. 

Fragment poświadczenia kpt. rez. Stanisława Michalskiego /1882-1953/

Stanisław Michalski /1882 - 1953/ Źródło: www.powiatwolsztyn.pl

   

 Najważniejsze fakty z życia Władysława Kędziory /1894-1979/

1. Władysław Kędziora urodził się 21 maja 1894 roku w Dłuyżynie w rodzinie Jakuba Kędziory i Apolonii z domu Stachowskiej.

2. 20 pażdziernika 1906 roku jako 12 letni chłopiec, brał udział w strajku szkolnym wraz z innymi 59 dziećmi z Dłużyny

3. Za udział w strajku został wydalony z gimnazjum po 3 latach nauki.

4. Po wydaleniu ze szkoły aż do wybuchu I wojny światowej pracował w Niemczech jako pracownik umysłowy

5. W sierpniu 1914 roku został wcielony do armii niemieckiej i wysłany na front do Francji

6. W lipcu 1917 roku odniósł obrażenia w boju i został inwalidą

7. 16 grudnia 1918 roku powrócił z frontu a już od 29 grudnia 1918 roku rozpoczął werbowanie mieszkańców okolicznych wiosk do swojego oddziału powstańczego. Udało mu się zwerbować i zorganizować oddział złożony z 16 powstańców. Większość z nich posiadała broń i amunicję, które przemycili podczas powrotu z armii niemieckiej.

8. Od 1 stycznia 1919 roku jako dowódca tego oddziału staczał potyczki z Niemcami w miejscowościach: Włoszakowice, Lipno, Zbarzewo i Krzycko.

9. W połowie stycznia 1919 roku przyłączył się ze swoim oddziałem do kompanii dowodzonej przez por. Stanisława Michalskiego. Został mianowany dowódca plutonu.

10. Po Powstaniu Wielkopolskim służył w 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Zwolniony do rezerwy w stopniu wachmistrza.

11. Po zwolnieniu z wojska mieszkał i pracował w Święciechowie. Przynajmniej od 1927 roku pełnił tam funkcję radnego miasta Święciechowa, był założycielem i pierwszym prezesem Związku Powstańców Wielkopolskich oddział w Święciechowie, Związku Inwalidów Wojennych, oraz prezesem Związku Obrony Kresów Zachodnich w Lesznie.

12. Po wybuchu II wojny światowej pracował jako pracownik przymusowy w Berlinie w firmie Himmel und Papesch Berlin Lankwitz /branża budowy mostów i wiaduktów/ 

13. Od 1945 roku udzielał się społecznie przy przywracaniu ładu i porządku w Lesznie. Pełnił funkcję Komisarza Spisowego do szacowania szkód wojennych. Był członkiem ZBOWiD oraz Frontu Jedności Narodu. 

14. Odznaczony między innymi: Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Niepodległości, Złotym Krzyżem Zasługi.

Praprapraprapradziadek Józef Chudzik

Pomyślałem, że warto by było usystematyzować wiedzę na temat najstarszych przodków Chudzików. Już dawno nie pisałem o protoplastach mojej rodziny Józefie Chudziku i jego żonie Jadwidze Krawczykowicz. Śpieszę więc naprawić ten błąd. 

Józef Chudzik urodził się ok. 1756 roku za panowania króla Polski Augusta III, najprawdopodobniej we wsi Dzierzązna na Ziemi Sieradzkiej. Był ostatnim Chudzikiem, który swoją młodość spędził w wolnej Rzeczypospolitej. Jego potomkowie przez ponad 100 kolejnych lat przychodzili na świat na ziemi zagarniętej przez zaborców. Właściwie można śmiało ogłosić, że wieś ta, leżąca dzisiaj w województwie lódzkim w powiecie sieradzkim w gminie Warta jest kolebką tej linii Chudzików, z której wywodził się mój dziadek Ludwik Hudzik. Pod koniec XVIII i na początku XIX w w całym powiecie sieradzkim żyło naprawdę wielu chłopów noszących to nazwisko. Należy z tego wnioskować, że wszyscy oni mieli kiedyś swojego wspólnego przodka. Byli więc ze sobą spokrewnieni. Nigdy nie pokusiłem sie aby dociekać, w którym miejscu i  czasie splatają się ze sobą poszczególne gałęzie Chudzików zamieszkujących wsie bezpośrednio graniczące z Dzierzązną. W wyniku tej bliżej nie określonej przynależności do jednej rodziny, wielokrotnie zdarzało mi się, zbaczać w swoich poszukiwaniach na niewłaściwe tory. Może i udałoby się to zrobić pod warunkiem, że dysponowałbym źródłami. Te niestety nie istnieją, bowiem obowiązek dokumentowania urodzeń, ślubów oraz zgonów pojawił się dopiero w 1807 roku i to za sprawą tzw. Kodeksu Napoleona oraz dekretu Fryderyka Augusta. Dlatego wolę skupiać się na faktach potwierdzonych dokumentami metrykalnymi. A one jednoznacznie wskazuja na Józefa z Dzierzązny jako pierwszego Chudzika, dzięki któremu powstała moja wielka rodzina.

Józef Chudzik poślubił ok. 1800 roku Jadwigę Krawczykowicz. Ślub odbył się prawdopodobnie w kościele we wsi Glinno.  Jadwiga urodziła się w 1872 roku w Dzierząźnie. Ustaliłem, że związek ten zaowocował czwórką dzieci:

• Feliks ur. w 1802 roku zm. 1865 roku
• Paweł ur. w 1810 roku zm. ?
• Marianna ur. w 1811 roku zm. ?
• Cecylia ur. ?

Niewykluczone, że dzieci  było więcej. Archiwa nie dysponują jednak metrykami urodzin w gminie Brodnia przed 1810 rokiem.

Tak się szcześliwie złożyło że najwięcej pewnych informacji mam na temat Feliksa, który okazał się być moim 4 x pradziadkiem. Poniżej zamieściłem napisany pięknym polskim językiem akt małżeństwa pomiędzy Feliksem Chudzikiem a Katarzyną Cieślak z 1823 roku. Zachęcam do jego rozczytania.

Fragment aktu małżeństwa Feliksa Chudzika z Katarzyną Cieślak 1823 r.

Józef Chudzik zmarł 2 listopada 1836 roku o godz. czwartej po południu. Był wówczas wdowcem. Śmierć Józefa Chudzika zglosili gospodarze ze wsi Dzierzązna: czterdziestoletni  Sebastian Przygoda, oraz czterdziestopięcioletni Maciej Pacek. Trochę zastanawia fakt, że nie uczynił tego nikt z dorosłych dzieci Józefa. Czyżby świadczyło to o tym, że osiemdziesięcioletni Józef umierał w samotności? Wydaje się, że do ostatnich swoich dni Józef był sprawny fizycznie. Przesądza o tym zapis w metryce zgononu, w której ksiądz określił zmarłego mianem wyrobnika /wyrobnikiem określano tego kto parał się róznymi pracami/.

Akt zgonu Józefa Chudzika 1836 r

Niewiele wiem, ponad to co już napisałem o Jadwidze Krawczykowicz. Przeanalizowałem dokładnie nazwiska występujące w parafiiach Glinno i Brodnia i stwierdzam, że na przestrzeni pierwszych 20 lat XIXw nazwisko Krawczykowicz tylko dwukrotnie przewinęło się przez wieś Dzierzązna. Nie natrafiłem na akt zgonu Jadwigi, choć wiadomo ze umarła przed 1836 rokiem. Jest o tym wyraźny zapis w akcie śmierci Józefa.

Następnym razem przedstawię garść informacji o dzieciach Józefa i Jadwigi Chudzików ale najwięcej uwagi poświęcę Feliksowi /1802-1865/. To w końcu mój prapraprapradziadek :)